Σάββατο 15 Μαρτίου 2025

Όταν πεθαίνει ένα παιδί...

 

Συνεργατικό ποίημα από τις μαθήτριες και τους μαθητές του Β3,

με αφορμή τη διδασκαλία του ποιήματος

του Τόλη Νικηφόρου «Όταν πεθαίνει ένα παιδί»

 

 


Όταν πεθαίνει ένα παιδί,

ο ουρανός γίνεται μαύρος

και τα πουλιά δεν κελαηδούν.

 

Ο κόσμος σιωπαίνει,

το γέλιο χάνεται,

τα λουλούδια μαραίνονται,

και ο χρόνος σταματάει.

 

Όταν πεθαίνει ένα παιδί,

χάνεται μια αγγελική ψυχή

και φεύγει και η χαρά μαζί!

 

Χάνεται μεσ’ στον ουρανό.

Δάκρυα γεμίζουν τις καρδιές

και ο πόνος βασιλεύει.

 

Στεναχωριέται όλη η γη,

μια αγκαλιά μένει αδειανή

Πεθαίνει της μάνας η ψυχή!

 

Όταν πεθαίνει ένα παιδί,

όλη η γη παγώνει,

κόβεται όλων η πνοή,

συνέχεια πέφτουν κεραυνοί.

 

Όταν πεθαίνει ένα παιδί,

θρηνούν οι γονείς, τα αδέρφια, οι φίλοι, οι συγγενείς

και τα δάκρυα κυλάνε σαν ποτάμι που ρέει.

 

Η αθώα ψυχούλα του στον ουρανό κοιμάται

και η μάνα του λυπάται.

 

Μια στάλα του μέλλοντος εξατμίζεται

και η ελπίδα μας εξαφανίζεται!

 

Όταν πεθαίνει ένα παιδί,

η γη σταματάει να γυρίζει

και όλος ο κόσμος σείεται!

 

Μα κάποιες φορές,

κανείς δε νοιάζεται,

ούτε ενδιαφέρεται,

που χάνεται μια ζωή

και μαζί της η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο!

 

Τα κανάλι δε μιλούν γι΄ αυτό.

Μα πρέπει να δικαιωθεί,

αυτό το μικρό παιδί!

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου